You are currently viewing To Κεφάλαιο και οι μαριονέτες του!

To Κεφάλαιο και οι μαριονέτες του!

Κεφαλαιακές μαριονέτες.

Τα τα πιο επικίνδυνα «απόβλητα» και τα μεγαλύτερα παράσιτα στην ιστορία της ανθρωπότητας είναι οι πολιτικοί και οι ελάχιστες εξαιρέσεις που υπήρξαν, υπάρχουν ή δύνανται να υπάρξουν… απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα!

Πολιτικοί: Άτομα αδίστακτα, ασύδοτα, γλοιώδη, δειλά, ελεεινά, κεφαλαιακές μαριονέτες, ματαιόδοξα, ύπουλα αλλά και αναλώσιμα! Οι υποτιθέμενες καλές αρχικές τους προθέσεις όταν αναμιχθούν με την υποκειμενικώς «αντικειμενική» τους πραγματικότητα –μια πραγματικότητα γεμάτη αδικία, ασυδοσία, έγκλημα, εγωιστική απληστία, εκμετάλλευση, ναρκισσισμό, συμφέρον, χρήμα, υπέρ εξουσίες, υποκρισία και ψεύδος– φτιάχνουν ένα χαρμάνι ακριβώς όμοιο με τα συστατικά της κοινωνίας που βιώνουμε καθημερινά.

Στην εγχώρια πολιτική σκηνή «ευδοκιμούν» οι παραδοσιακοί οικογενειοκράτες κοτζαμπάσηδες, οι κατέχοντες ή οι λαμβάνοντες δόλια, καταχρηστικά ή με την βία εκ των δανειστών – κατακτητών κληρονομικά αξιώματα, θέσεις και τίτλους, οι λιμασμένοι και ξιπασμένοι «επιστήμονες» και νεόπλουτοι, αυτοί που είναι πάντα έτοιμοι να ξεπουλήσουν και την ψυχή τους για αξιώματα, δόξα, επιβεβαίωση και χρήμα, οι υποκριτές και οι ψεύτες!

Περί κεφαλαιακού μηχανισμού και κοινωνικού γίγνεσθαι!

Η εξέλιξη των κοινωνιών οδήγησε στην «προβατοποίηση» και στον έλεγχο των μαζών, ποικιλοτρόπως.

Παλαιότερα, ο έλεγχος επιβαλλόταν άλλοτε με την βία και τον φόβο και άλλοτε μέσω της βασικής ανάγκης για την επιβίωση (έλλειψη ή στέρηση τροφής). Σήμερα δε, με τα ελεγχόμενα και κατευθυνόμενα μέσα μαζικής αποχαύνωσης, αποπροσανατολισμού, εξαπάτησης και «εξημέρωσης» (τηλεόραση, τύπος, διαδικτυακός ιστός, κ.λπ.), με τρομολαγνεία, τρομοκρατία και απροκάλυπτα πλέον με την συστηματική καλλιέργεια και διασπορά φόβουμέσω της ανήθικης, «εργαλειοποιημένης» και ξεπουλημένης «επιστημονικής» κοινότητας!

Πέριξ του φόβου ευδοκιμούν τα ως άνωθεν πολιτικά παράσιτα –όχι μόνον αυτά καθώς και οι οικονομικοί παράγοντες που τα στηρίζουν και τα κινούν ανάλογα με τις διαθέσεις, τις «ορέξεις» και τα συμφέροντά τους!

Γύρω λοιπόν από αυτό το γαϊτανάκι του τρόμου, οι κρίκοι της αλυσίδας* ενώνονται ως εξής:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ  ΕΛΕΓΧΟΣ ⇔ ΚΡΑΤΟΣ ⇔ ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ⇔ ΚΟΜΜΑΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ⇔ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗΣΙΑΤΡΟΙ (ταγμένοι στο κομματικό μαντρί)ΕΜΒΟΛΙΑ – ΦΑΡΜΑΚΑ ⇔ ΜΕΣΑ ΜΑΖΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ, ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ, «ΕΞΗΜΕΡΩΣΗΣ» ΚΑΙ «ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ»ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ (ταγμένοι στο κομματικό μαντρί, στον έχοντα τον έλεγχο ή όπου υπάρχει συμφέρον) ⇔ ΜΑΖΑ ⇔ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΗΚΕΡΔΟΣ ΥΠΕΡΑΞΙΑ ΧΡΗΜΑ ΧΡΥΣΟΣ ΑΓΟΡΑ ΓΗΣ  ΕΞΟΥΣΙΑ   ΚΕΦΑΛΑΙΟ


* Αυτή η αλυσίδα δεν σπάει ποτέ!  Εάν δε, βρεθεί κάποιος να απειλήσει την συνοχή της, απλά απορρίπτεται –με συνοπτικές διαδικασίες! Τρανταχτά παραδείγματα αποτελούν οι δύο Πρόεδροι Αφρικανικών κρατών, οι οποίοι αρνήθηκαν να ακολουθήσουν το αφήγημα της «πανδημίας» και με συνοπτικές διαδικασίες «ξαφνικά» πέθαναν!  Πρώτα πέθανε ο Πρόεδρος του Burundi, Pierre Nkurunziza (18/12/1964 – 08/06/2020). Μερικές ημέρες μετά τον θάνατό του προέκυψε ελάφρυνση χρέους $25 εκατομμυρίων από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο –με αιτιολογία την «αντιμετώπιση» της «πανδημίας». Εννέα μήνες αργότερα πέθανε ο Πρόεδρος της Tanzania, John Pombe Joseph Magufuli (29/10/1959 – 17/03/2021). Πέντε μήνες μετά τον θάνατό του η νέα κυβέρνηση της χώρας έλαβε από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο $600 εκατομμύρια –και σε αυτήν την περίπτωση η αιτιολογία ήταν η «αντιμετώπιση» της «πανδημίας».


 

Όταν λοιπόν από το μεγάλο κεφαλαιακό «καρβέλι» τα κομμάτια που αναλογούν σε όλους τους κρίκους της κεφαλαιακής αλυσίδας δεν αρκούν σε κάποιους από αυτούς, τότε, αυτοί, προσπαθούν –ακόμη και από το αντιστρόφως ανάλογο κομμάτι, το οποίο αναλογεί στην μάζα– να καρπωθούν περισσότερο κέρδος με κάθε μέσον και με κάθε τρόπο!

Έτσι, το θείον, παραδείγματος χάριν, του ιατρικού λειτουργήματος γίνεται στυγνή εκμετάλλευση της άγνοιας, της ανάγκης, της ανασφάλειας, της αφέλειας, του πόνου και του φόβου των ασθενών, οι οποίοι «νομιμοποιούν» και παγιώνουν με την φοβική στάση και την συμπεριφορά τους «φακελωμένες»… και άρρωστες καταστάσεις.

Η δε προσωποποίηση της έχθρας ή του μίσους της μάζας απέναντι σε κάποιον άνθρωπο είναι απολύτως εσφαλμένη, διότι το κεφάλαιο είναι απρόσωπο μεν, αλλά με φανατικούς υπηρέτες, δε (βλέπε: Gates, Soros, Zuckerberg, κ.λπ.).